Mi gudu
Als ik de winterse taferelen in het hart van de natuur aanschouw
Verlang ik naar jou
Jouw nabijheid is een warm genot en het einde van de wereld
Mogen je donkere ogen mijn winterjas vervangen
Je glimlach mijn handschoenen
Mi gudu, laat mij je adem horen in plaats van het gekraak van het ijs onder onze voeten
Droog mijn ijstranen met je warme ademtocht
Duw me tegen de vlakte op het ijs in het weiland en kom er bij
Laten we in zaligheid en blijdschap over het ijs rollen als blije kinderen met een cadeau in de hand
Kus me heel teder, zachter, zachter, en zachter
Nog een keer; nog een keer
Mi gudu, laten we naar huis gaan om te vervolgen